Anders
Hennie is anders,
dat kun je zo wel zien
Ik weet niet hoe ik het zeggen moet
hij is wat gek misschien
zijn papa en zijn mama
zijn mijn papa en mijn mama
hij woont niet in ons huis
maar heeft een ander thuis
ergens waar hij blij is
met allemaal andere Hennies
elke zondag van twee tot zeven
is hij bij ons, voor heel even
na de vla brengt papa hem terug
dat vindt mama, denk ik, best wel erg
dan is ze heel erg stil
dat hij bij ons woont, is denk ik wat ze wil
ik maak dan heel veel grapjes
en ik wacht, en ik wacht
tot ze eindelijk weer lacht
als Hennie zondags bij ons is
gaan we meestal een blokje om
ik hoop dan altijd stiekem
dat ik niemand tegenkom
want soms schaam ik me voor Hennie
en dan schaam ik me
omdat ik me schaam
want Hennie is niet sterk en stoer
maar Hennie is wel mijn grote, gekke broer
Het gedicht Anders wordt verteld door een kleiner zusje, zij vertelt over haar gehandicapte broer. Intussen is het gedicht al vele mensen tot troost geweest en is het gepubliceerd in het kwartaalblad AanZet van de ASVZ.